Meesterlijk was de reactie op ‘Het meisje met de parel’!
Mevr.(84jr.):

”Dit is het mooiste cadeau wat ik ooit gehad heb!”

Soms komt de mooiste reactie uit een onverwachte hoek. Zo ook op die ene dag dat ik de ‘gouden mappen’ kwam uitdelen.

Tijdens het traject de ‘Vruchten van het leven’ worden samen herinneringen opgehaald om de vruchten van het leven te verzamelen. Iedereen schreef iets op over een persoonlijke herinnering of maakte er een tekening/schildering van. Van het ouderlijke huis tot aan de uitstapjes die werden gedaan.
Iedereen kon op zijn eigen manier aanschuiven en deelnemen. Het aanspreken van verschillende zintuigen bracht rust en ontspanning. Er werd iets geprikkeld. Bijvoorbeeld een herinnering aan een jaarfeest of seizoen. Er werd soms wat afgewacht wat de ander zou doen, maar wanneer één iemand over de drempel was… volgden er meer. Wanneer iemand iets had gemaakt, werd dit trots omhoog gehouden!

Aan het einde van het traject werden alle werken die gemaakt waren verzameld. Groot, klein, weinig kleur of veel kleur. Alles mag erbij en werd gebonden tot een ‘gouden map’. Zoals dat na ieder traject gebeurt.

Eén bewoonster zat graag aan tafel wanneer iedereen bezig was met zijn of haar schildering. Mevr. was rustig en wat teruggetrokken. Ze voelde zich vaak onbegrepen en kon daardoor erg somber of boos zijn. Tijdens ‘De vruchten van het leven’ keek ze graag naar kunstafbeeldingen of vertelde iets over musea. Zij keek graag naar ‘Het meisje met de parel’. Daar was zij erg van onder de indruk. Zelf iets maken, daar zag zij niet zo veel in. Toch was mevr. altijd actief betrokken bij het proces.

Aan het einde van het traject kwam ik langs om iedereen zijn of haar gouden map te overhandigen. De glimmende mappen maakte iedereen nieuwsgierig en het was voor vele een hele eer om zoiets te mogen ontvangen.
Om mevr. het gevoel te geven dat zij ook zeker had deelgenomen aan het proces ontving zij ook een gouden map. Niet met eigen gemaakte schilderingen, maar binnenin de map kwam het ‘Het meisje met de parel’ tevoorschijn. Het ontvangen van dit schilderij maakte haar erg emotioneel. Mevr. hield hem dicht bij haar gezicht en liet veel tranen. Ze wilde hem niet meer loslaten.

Mevr.: ”Dit is het mooiste cadeau wat ik ooit gehad heb”. ”Ze blijft me maar aankijken, ze begrijpt mij”. ”Ze kijkt me met al haar zintuigen aan, ze lijkt op mij, zij heeft alleen bruine ogen en ik blauwe ogen”.

Het gedicht in de map wat ik tot slot altijd mee geef deed haar erg glimlachen.

Ik wens je een
wereld vol bloemen.
Ik wens je van alles
het beste,
Ik wens vooral een 
glimlach op je gezicht.

Deze map met deze afbeelding was op dat moment erg belangrijk voor haar. Zij gaf aan dat het veilig moest worden opgeborgen. De afbeelding bood mevr. troost, gerustheid en het gevoel begrepen te worden. Deze afbeelding was een steun voor haar. Er kon in de toekomst samen naar gekeken worden wanneer mevr. somber was. Haar deze aanreiken was al genoeg om er voor haar te kunnen zijn.

Ook degene die hierbij aanwezig waren, waren ontroerd wat er met mevr. gebeurde bij het zien van de gouden map.

Kunst zegt soms meer dan duizend woorden.

De mooiste ervaring die een mens kan meemaken is het mysterieuze; het is de fundamentele emotie die ware kunst en ware wetenschap creëert.
Albert Einstein


Maria 10 april 2018 om 09:01

Wat een prachtig ervaringsverhaal, Denise. Het is toch wel heel mooi als je zulke emoties kunt losmaken door je werk. En wat goed dat je gezien en begrepen hebt wat er voor deze mevrouw aan waarde te geven was aan het samen (niet) bezig zijn.

Denise 28 april 2018 om 14:00

Nog bedankt voor je lieve reactie op mijn verhaal! Er gebeuren zulke wonderlijke en mooie dingen tijdens het samen bezig zijn, samen dingen ervaren. Door iedereen de ruimte te geven om het op zijn eigen manier te doen, kun je zo goed contact maken op een vertrouwde en veilige manier.

Mooi om dit te delen en vervolgens te horen dat dit zo ontvangen wordt. Dank je wel.


Reageren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *