Naast de kunst van het doen
is er de kunst van het laten

De kunst te laten rusten
Wat er niet toe doet
– Lin Yutang –

De vraag was of ik voor haar kon schilderen of tekenen. Mevr. ligt in bed, heeft veel pijn en is slechthorend.
Een gesprek is daarom erg lastig en ook vermoeiend voor haar.
Toen ik bij haar kwam keek ze alert op en nieuwsgierig naar wie er binnen kwam.
Een uitleg over wat ik kwam doen leek mij wat veel.
Ik liet haar daarom de krijtjes zien die ik mee had genomen.
De narcissen die ik meebracht kon zij ruiken. Deze wilde ze graag in het zicht.
In stilte en weinig woorden begon ik met blauw op het papier.
Met kleine en eenvoudige stappen. Niet meer dan nodig is om haar deze ervaring te geven.
Het beeld en de kleuren liet ik zijn werk doen.
Het lijkt erop dat het haar aandacht trekt.
Ik mocht het een mooie plek geven, als ik wel schone vingers had. Blijkbaar was het iets
kostbaars geworden wat goede zorg verdiende.

Wanneer iemand op bed ligt kunnen de dagen lang zijn. Een moment om de dag te breken is daarom
zo belangrijk en daarmee hoop ik een klein verschil te maken voor haar.

De groei van de narcis is een voedende bron wat een plezier is voor het oog.
Het geeft ontspanning zonder dat daar veel woorden voor nodig zijn.

Later hoorde ik dat mevr. hier nog over sprak en een fijne herinnering aan had.